มอดกัดไม้ - ชาย เมืองสิงห์

อยากจะเตือนเพื่อนเรา ที่โง่เขลาลืมตัว
เห็นกงจักรเป็นดอกบัว หลงเมามัวลืมตัวไปได้
หลงลืมพระคุณผู้ที่การุณได้อย่างไร
อย่าเป็นมอดกัดไม้ ต่อไปจะต้องลำเค็ญ

แสนสงสารคนคิดผิด เผยอฤทธิ์ว่าเป็นดาว
คิดดูหมิ่นเวหาหาว จะกลายเป็นดาวกระเด็น
แต่เดิมทีไม่มีชื่อ ก็มักดูซื่อหนักหนา
พเนจรร่อนเร่มา จนเป็นดาราดวงเด่น

ทำมืออ่อนปากหวาน เที่ยวขอทานชื่อเสียง
ล้วนเอ่ยถ้อยสำเนียง ปากหวานส่งเสียงทำเด่น
คุยอวดเป็นนักธรรมะ ปากว่าสละกิเลส
แต่ทำสิ่งน่าทุเรศ ดูน่าสมเพทเหลือเข็ญ

มีความรู้อย่างนกแก้ว พูดแจ้วแจ้วปากตลาด
คิดดูแล้วให้อนาถ เป็นคนขี้ขลาดซ่อนเร้น
เรื่องลูกเมียและแม่ยาย อย่านึกว่าใครเขาไม่รู้
น่าสงสารคนทั้งคู่ นอนหลับไม่รู้คู้ไม่เห็น

แม่ยายคนดีอยู่ในหลุม พ่อลูกเขยกลุ้มขึ้นมา
ขุดเอาคนตายขึ้นมาด่า ช่างสรรค์วาจาด่าเล่น
อันไม้หลักปักเลน ย่อมโอนเอนไปตามน้ำ
เจ้ากลับช่วยผลักซ้ำ มันช่างน่าขำไม่ใช่เล่น

ยามเมื่อเจ้าอับจน เจ้าดั้นด้นมาเกาะไว้
พอได้ที่ตื้นยืนได้ เจ้ากลับเขี่ยไม้กระเด็น
เจ้ากลายเป็นมอดกัดไม้ กัดเสียบรรลัยไปทุกสิ่ง
กัดแม้สัจจะความจริง กัดเสียทุกสิ่งไม่เว้น

คนเอาสัจจะไปขาย
ก็จะต้องตายทั้งเป็น

ชื่อในวงการ - ชาย เมืองสิงห์ (ศิลปินแห่งชาติ ปี2538)
ชื่อจริง-นามสกุลจริง - สมเศียร  พานทอง
ภูมิลำเนาเดิม - อ.เมือง จ.สิงห์บุรี
บันทึกเสียงเพลงแรก - มอดกัดไม้
ผู้ประพันธ์เพลงแรก - มงคล อมาตยกุล
ปีที่บันทึกเสียง - 2504